Drodzy Przyjaciele Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego,
W najbliższych miesiącach chcemy Was zaprosić na spotkanie z myślą wybitnego teologa liturgii Davida Fagerberga poprzez seminarium wokół jego kolejnej książki, które w formule online będę miał przyjemność poprowadzić jako prezes Fundacji.
Liturgia, która wychodzi poza kościelną kruchtę – tak na celebrację chrześcijańskich misteriów patrzy David Fagerberg, profesor teologii na Uniwersytecie Notre Dame w Stanach Zjednoczonych. Jego wczesna książka „Theologia Prima: czym jest teologia liturgiczna?”, została wydana po polsku kilka lat temu w naszej serii Źródło i szczyt.
„Consecrating the World. On Mundane Liturgical Theology” (2016) to książka niezwykle świeża i szeroka w swej wizji. Wychodząc od pojęcia „konsekracji świata”, zaczerpniętego od św. Pawła VI, Fagerberg pokazuje, jak dobrze uformowana liturgiczna duchowość może ukształtować w nas taki sposób życia w świeckiej codzienności, żeby każdy jej element był celebrowany w jedności z ofiarniczym kierunkiem Eucharystii. „Przez konsekrację – pisze cytowany w książce św. Paweł VI – rozumiemy nie oddzielenie rzeczy od tego, co należy do profanum, po to, by należało to wyłącznie do Bóstwa; raczej, w szerszym sensie, jest to przywrócenie danej rzeczy do właściwej relacji z Bogiem, według jej własnego porządku, według wymogów natury samej tej rzeczy, w planie chcianym przez Boga”.
Książka, którą chcemy wspólnie dyskutować, jest pozycją samodzielną, acz w jakimś sensie dopowiadającą do idei przedstawionej w jej poprzedniczce, „On Liturgical Asceticism” (2013). Tezą obydwu pozycji – swoistego dyptyku – jest twierdzenie, że liturgiczny ascetyzm jest warunkiem liturgicznego kosmosu. Ascetyzm liturgiczny uzdalnia człowieka do liturgii. Wstępny, negatywny ascetyzm służy tylko do zmycia brudu, obudzenia lunatyka, do odkurzenia monety noszącej obraz króla, tak by imago Dei (obraz Boga w nas) mógł znów trwać nienaruszony; by wreszcie w pokoju i harmonii móc ofiarować Bogu święte dary, co było najwyższym, jakby kapłańskim powołaniem Adama i Ewy. Gdzie dokonuje się to ofiarnicze poświęcanie? Zarówno w sacrum, jak i w profanum. W tym pierwszym poprzez widzialne znaki liturgii, w tym drugim poprzez consecratio mundi. Liturgia, tak sakramentalna, jak i nasza osobista, „w świecie”, są złączone ze sobą jak nitki w tkanej szacie.
Wprawdzie książka Davida Fagerberga nie doczekała się jeszcze polskiego tłumaczenia, ale znajomość języka angielskiego nie będzie wymagana do udziału w seminarium. Podczas pięciu 90-minutowych spotkań będę przybliżał kluczowe koncepcje książki wraz z przetłumaczonymi przez siebie fragmentami. Wspólna lektura będzie też okazją do dyskusji nie tylko nad samym tekstem, ale również nad doświadczeniem uczestników w przestrzeni uświęcania świata na sposób liturgiczny.
Aby wziąć udział w seminarium, konieczna jest wcześniejsza rejestracja na stronie projektu - ale uwaga: na pierwsze spotkanie zostały już ostatnie miejsca!